Noach (achter De Ontmoeting)
De afbeelding, een reliëf van Noach die zit in de ark en laat, na de grote zondvloed, een duif uitvliegen. Deze duif zal terugkeren met een olijftak in zijn snavel: een teken dat het land is drooggevallen, de rampspoed is voorbij. Achter de ark verschijnt de regenboog, het symbool, dat door God aan de hemel werd geplaatst ter bezegeling van een nieuw verbond tussen Hem en de mensen. Tijd voor een nieuwe toekomst. Een nieuwe kans voor iedereen.
Zalving van Jezus (achter het parochiehuis)
De zalving van Jezus, een kleurrijke plaquette in keramiek. De maker had een icoon gezien van de Bulgaarse kunstenares Julia Stankova en heeft die als voorbeeld gebruikt.
De zalving symboliseert op deze plaquette de zorg die iemand geeft aan een nabij en dierbaar persoon die in zijn laatste levensfase is. Dat de vrouw Jezus wilde zalven was opmerkelijk. Ze gebruikte daarvoor de buitengewoon kostbare nardusolie. Dat leidde tot de nodige kritiek bij de omstanders. Maar de vrouw liet zich niet stoppen. Ze brak de kruik en deed wat er gedaan moest worden. Jezus zei tegen de omstanders “Laat haar doen wat nodig is, met het oog op mijn begrafenis.” Deze zin is ook het opschrift boven de plaquette.
Reliëf Emmaüsgangers (ingang parochiehuis)
Een prachtige plaquette naast de ingang van het parochiehuis van onze kerk van de Emmaüsgangers.
De Emmaüsgangers komen in de westerse kunst in twee scènes voor: terwijl zij onderweg zijn naar Emmaüs en tijdens de maaltijd te Emmaüs.
Afbeeldingen van de Emmaüsgangers kwamen al in de Byzantijnse kunst voor (mozaïek in de Sant’Apollinare Nuovo te Ravenna) en later ook in het westen, doch niet veelvuldig. In de laat-renaissance en barok (Rembrandt) ziet men de Emmaüsgangers herhaaldelijk geschilderd, vooral in de avondmaalscène, zoals in het schilderij van Abraham Bloemaert.
De afbeelding van Christus, voorgaand in gebed, in gesprek aan tafel en in een groep mensen is aantrekkelijk om te schilderen. Het is een huiselijk, menselijk en begrijpelijk tafereel, terwijl op hetzelfde moment het wonder van een veronderstelde wederopstanding van de dode verlosser onderwerp van het schilderij is. In protestantse maar ook in katholieke kringen was het bezoek aan Emmaüs een geliefd thema.
Deze drie plaquettes zijn gemaakt door Kees Bos.
Exodus 8, 22Zolang de aarde bestaat,
blijft er zaaitijd en oogsttijd,
koude en hitte,
dag en nacht, zomer en winter.
Nooit houdt dat op.’
