Ze is lang en slank, deze engel in de Bijbelse tuin. Nee, niet helemaal slank, ze is in verwachting. Ze draagt een kind. Iedere aanstaande moeder kan zich gemakkelijk met haar identificeren. De engel straalt hoop uit. Hoop op een stralende toekomst samen. Maar niet iedere zwangerschap leidt tot een kind dat klaar is voor het leven. Soms ligt er tussen geboren worden en sterven maar weinig tijd. En dan is er verdriet. Want de dood van een kind is zwart als de nacht.

De in verwachting zijnde engel is een teken voor alle kinderen, die wel geboren werden maar niet mochten leven. Een teken voor alle moeders die wel baarden, maar meteen afscheid moesten nemen van hun kind, dat ze negen maanden hadden gedragen.
Een afscheid dat extra verdrietig werd, omdat hun gestorven kind dat nog niet gedoopt was, niet begraven kon worden in gewijde aarde.

De engel op dit kerkhof is een beeld met extra uitstraling: het toont een duidelijk opgaande lijn: ze wijst met haar vleugels omhoog. En wil ongetwijfeld vertellen dat voor alle gestorven kinderen- gedoopt of niet gedoopt- de weg naar de hemel open ligt.

Het beeld is van de hand van Antoinette Otten.

Audiotour

Luister naar het verhaal van de engel